Volgend jaar wordt hij zestig én bestaat zijn debuutbestseller Komt een vrouw bij de dokter twintig jaar.
Door de tijd heen werd hij weliswaar milder, maar een duidelijke mening heeft Kluun nog steeds. Vooral als het over jongeren en lezen gaat kan hij zich lekker woedend maken.
Hulde voor pubers
Hoe dat gaat: je kinderen komen in de puberteit en ineens is het eerste onderwerp in alle gesprekken met bevriende mede-ouders wat die pubers nu weer hebben uitgevreten. Vraag dat maar aan Raymond van de Klundert aka Kluun, vader van twee postpubers (Eva, 24 en Roos, 18), een puber (Lola, 14) én twee stiefpubers (Eise, 17 en Mare, 16). Al vrij snel wist hij dat daar een boek inzat, maar dat het ook zo interessant was had hij niet verwacht. ‘Hoe meer ik begreep wat er allemaal in dat puberbrein- en leven kan spelen, hoe meer lol ik erin kreeg’. Help, ik heb een puber! werd daarom zowel een vrolijk eerbetoon als een how-to-boek. De nerdy puber, de relpuber, de depripuber, de superpuber: ze komen allemaal voorbij. Net als talloze toegankelijke testjes en vragenlijsten die meer inzicht geven in wat er allemaal in dat puberbrein- en leven, kan spelen. ‘Het boek is daarnaast ook best serieus geworden en de reacties zijn ook zo. Zoals: “Jezus, had ik maar eerder geweten hoe het zit met die ruzies, die eigenlijk geen ruzies zijn.” De biologische klok van pubers, met name die van jongens in de groeispurt, scheelt drie uur met die van volwassenen. Het is een wonder dat ze om halfnegen ’s ochtends in de wiskundeles zitten, want ze zijn dan gewoon moe. Ik hoop dus op wat meer mededogen richting pubers, maar ook naar hun ouders. Want die zitten op de eerste rij van het theater dat puberteit heet. En dat is vaak heel erg leuk, maar het kan soms ook lastig zijn. Mijn boodschap is: je kunt pubers niet veranderen. Die kinderen zijn niet je accessoire en je bent er ook niet de directeur van. Natuurlijk kunnen er problemen zijn, maar het enige dat je kunt doen is je best, en er regelmatig om lachen. Overigens hebben pubers ook best zelfspot: die van mij en van mijn vrouw vonden dit boek erg leuk. Daar ben ik trots op, al is het maar omdat ik ze überhaupt zo ver heb gekregen om een boek te lezen. Of, laat ik eerlijk zijn: de stukken waarin ik het over hen heb.’
Liefde voor lezen
Jongeren en lezen: hij zet zich er al langer voor in. ‘Het leesonderwijs in Nederland is al jaren het slechtste jongetje van Europa. Dat komt omdat we decennialang de nadruk legden op signaalwoorden, technisch lezen en literatuur, waardoor kinderen van rond de zestien het idee hebben gekregen dat lezen iets verschrikkelijks is. Daar maak ik me woedend over, want er zijn genoeg goede schrijvers die de jeugd wel aanspreken zoals Lale Gül, Tobi Lakmaker en Mano Bouzamour. En waarom op scholen niet meer aandacht besteden aan Young Adult, dat ongelooflijk populair is? Lezen leeft als een gek, maar je kan niet van een vijftienjarige verwachten dat ‘ie zich verplaatst in het verhaal van een ouwe lul. Dat gebeurt misschien wel later, als ‘ie zich ontwikkelt in het lezen, maar niet bij aanvang.’ Die knuppel gaat Kluun volgend jaar in het hoenderhok gooien, als zijn debuut Komt een vrouw bij de dokter twintig jaar bestaat. ‘Want dat boek maakt al twintig jaar boos, gelukkig én verdrietig. Ik denk dat het best goed is als een boek dat kan en ik hoop daarnaast dat leerlingen hun leraar Nederlands de oren van de kop gaan zeuren om ook Saskia Noort of Heleen van Rooyen op de boekenlijst te mogen zetten.’
Steeds milder
Op zijn populaire TikTok account, waar hij post over boeken en taal, verspreidt hij die lees-vooral-lekker-wat-je-leuk-vindt-boodschap al langer. ‘Maar eigenlijk heb ik niet meer zo’n uitgesproken wil om de wereld te vertellen hoe Kluun ergens over denkt. Wel ben ik hartstikke gelukkig en ik wil nog heel veel maken en beleven.’ Zoals zestig worden, volgend jaar. ‘Daar heb ik al een boekidee voor. Geen roman, maar een boek over dingen die je langzaam leert. Zoals gelukkig worden bijvoorbeeld.’ Daar vallen ook zijn masterclasses onder, die hij geeft aan aspirant-schrijvers. Want: ‘ik wil mensen plezier geven in lezen, in plaats van ze het boek uit te jagen. En dat geldt inmiddels ook voor het doorgeven van het schrijven zelf.’ Lachend: ‘Ja, als je het doorgeven van je kennis gaat ambiëren word je echt oud hè?’
