Op 3 maart verschijnt een nieuwe thriller van Delft Kiest het Beste Boek 2018-winnaar Jeroen Windmeijer, ditmaal samen met schrijver Jacob Slavenburg.
De thriller Het Isisgeheim gaat over het Leidse Rijksmuseum voor Oudheden dat zich opmaakt voor een grootse tentoonstelling over Egypte, waarbij conservator Ariadne een fantastische ontdekking doet in een gouden beeldje van de godin Isis: de Egyptische moedergodin blijkt al eeuwenlang een groot geheim met zich mee te dragen. Al snel raken Ariadne en haar collega Thees verstrikt in een onzichtbaar netwerk met internationale vertakkingen. Zo is Big Pharma geïnteresseerd in haar vondst – net als een gerespecteerd genootschap uit Engeland. Hun pogingen het mysterie te ontrafelen leiden hen naar Oxford, naar de oevers van een rivier met een wel heel bijzondere naam… Voor PaagMag vonden ze tussen het schrijven door tijd om een aantal vragen te beantwoorden.
Hoe is jullie samenwerking tot stand gekomen?
Jeroen: “Ik ben al heel lang een groot bewonderaar van het werk van Jacob. Thuis heb ik veel boeken van hem op de plank staan die ik met heel veel belangstelling heb gelezen. Twee keer per jaar geeft hij een cursus bij hem thuis, een “Reis langs de Mysteriën”. In twaalf avonden neemt hij de cursisten aan de hand om ze wegwijs te maken in de wereld van de esoterie, mythologie en oude godsdiensten. Ik heb die cursus ook gevolgd en we bleken een goede persoonlijke klik te hebben.Jacob: En ik had op mijn beurt de thrillers van Jeroen weer gelezen waarin hij op knappe wijze feit en fictie met elkaar weet te combineren. Hij houdt zich bezig met onderwerpen die ook mijn interesse hebben. Ik had al langer een idee klaar liggen voor dit boek, waar ik Jeroen eens over vertelde. Toen ontstond het idee hier een gezamenlijk project van te maken.”
Hebben jullie het boek ook echt samen geschreven of was er een duidelijke taakverdeling?
Jacob: “We hadden een duidelijke taakverdeling. Het idee voor het verhaal en de achtergrondinformatie komen van mij, Jeroen heeft het schrijven grotendeels op zich genomen.”
Jeroen: “Ieder hoofdstuk stuurde ik naar Jacob die er vervolgens zijn licht over liet schijnen. Samen dachten we na over het plot. We mailden daar veelvuldig over met elkaar. En soms kwamen we samen in het café van het Leidse Rijksmuseum voor Oudheden, waar we koffie dronken, terwijl we – heel toepasselijk – naast de Isistempel zaten.”
In dit nieuwe boek duiken jullie in de wereld van Egypte. Waarom hebben jullie juist voor dit land gekozen?
Jacob: “Centraal in het verhaal staat de Egyptische godin Isis, een ontzettend interessante figuur waar veel over valt te vertellen. Er wordt een papyrus gevonden en dat is het begin van een hele serie spannende gebeurtenissen.”
Jeroen: “Samen bezochten Jacob en ik de tentoonstelling “Goden van Egypte” die toevalligerwijs precies toen ook plaatsvond in het RMO. Egypte heeft natuurlijk een onvoorstelbaar rijke geschiedenis en een mythologie die na duizenden jaren nog steeds tot de verbeelding spreekt.”
Egyptische mythologie in een Nederlandse setting. Dat lijkt me een aparte combinatie.
Jeroen: “De Isiscultus in de Oudheid bleef niet beperkt tot Egypte. Het was een zeer populaire godin die tot ver buiten Egypte werd aanbeden. Ook hier in Nederland was Isis doorgedrongen. Zo is op de Waalsdorpervlakte een Isisbeeldje gevonden – nota bene door een hond die het beeldje opgraven terwijl hij werd uitgelaten! En er zijn meer beeldjes gevonden. Professor Ruurd Halbertsma, conservator van het RMO, heeft ons de originele vondstrapporten van enkele Isisbeeldjes in Nederland liet zien.”
De godin Isis speelt een grote rol in het boek. Wat fascineert jullie zo aan deze godin?
Jacob: “Zoals Jeroen al zei, Isis werd tot ver buiten Egypte vereerd, tot aan Engeland aan toe. Ze symboliseert het vrouwelijk goddelijke. In zekere zin is haar rol wel te vergelijken met die van Maria in het Rooms-Katholicisme. Interessant is dat het beeld van Isis die haar kindje Horus op schoot heeft – “Isis lactans”, de zogende Isis – is overgenomen door latere christelijke kunstenaars, maar dan met Maria in de rol van Isis en Jezus op de plek waar Horus zat. Veel Egyptische beelden zijn overigens rechtstreeks in kerken terechtgekomen waar eenvoudigweg een naamsverandering ondergingen. Maar ook vandaag de dag nog is Isis actueel in diverse kringen, denk bijvoorbeeld aan de theosofie van Blavatsky (Isis Ontsluierd) en in genootschappen als de Golden Dawn en hedendaagse mysteriescholen, maar zeker ook in de literatuur, zoals bij Louis Couperus.”
Het boek begint in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Wat is er zo bijzonder aan dit museum?
Jeroen: “Het is een schitterend museum natuurlijk, met een entree die zich kan meten met de grootste musea in de wereld. In de hal staat de Taffeh-tempel, die gered is van het water toen in de Nijl de grote Nasserdam werd aangelegd waardoor er een enorm stuwmeer ontstond. Nederland kreeg de tempel cadeau van Egypte als dank voor de financiële hulp bij het redden van hun culturele erfgoed. Ik huur een kantoortje op het Rapenburg en loop er met mijn museumjaarkaart vaak naar binnen, soms maar voor een half uurtje. Het is altijd weer mooi om oog in oog te staan met die artefacten uit lang vervlogen tijden.”
Speelt Leiden in dit boek weer net zo’n grote rol als in voorgaande boeken?
Jeroen: “Ja, al is de actie wat dat betreft meer geconcentreerd rond het RMO en het Rapenburg.”
Jacob: “Maar Oxford speelt ook een heel belangrijke rol in dit boek. In de beroemde Bodleian Library liggen veel belangrijke documenten die bij opgravingen in Egypte naar boven zijn gekomen.”
Moet je voor dit boek al een bepaalde kennis hebben van Egypte?
Jacob: “Nee hoor, dat hoeft niet. Mensen die er al iets van weten, zullen bepaalde zaken herkennen natuurlijk en dat is leuk. Maar het is absoluut geen boek voor specialisten.”
Jeroen: “Het is eigenlijk net als met mijn andere boeken. Het is niet alleen een heel spannend verhaal, maar je steekt er ook nog eens wat van op. Ik denk dat dit boek zich, net als mijn eerdere boeken, duidelijk onderscheidt van veel wat er op thrillergebied verschijnt.”
