Met Wees onzichtbaar sleepte Murat Isik talloze prijzen en nominaties in de wacht met als hoogtepunt de Libris Literatuur Prijs 2018. Het langverwachte vervolg, In de mist van Golden Gate Park, brengt ook hoofdpersoon Metin terug. Inmiddels volwassen verlaat hij de Bijlmer en vertrekt naar de Verenigde Staten. Net als Isik als twintiger deed.
Tekst: Tess van der Zwet
Ten opzichte van Wees onzichtbaar is In de mist van Golden Gate Park…
‘Een heel nieuw, groots avontuur. Wees onzichtbaar beschreef de leefwereld van een kind. Het decor, de Bijlmer, was heel overzichtelijk. Door Metin in mijn nieuwe boek naar San Francisco te sturen legde ik alles open. Hij is nu 24 jaar, volwassen en voor het eerst autonoom. Hij staat op het punt zijn eerste grote liefde te leren kennen en wil alles ontdekken, beleven en weten. Het was heel uitdagend als schrijver om dat personage vol levenshonger bij te benen.’
Metin en ik…
‘Hebben natuurlijk veel overeenkomsten. Ook ik ging in 2001 een half jaar in San Francisco studeren en deed daar een keuzevak Creative Writing en Internationaal Strafrecht. Als ik die stap niet had gemaakt, was ik misschien nooit schrijver geworden. Het was een heel vormende tijd. Maar mijn herinneringen zijn enkel bouwstenen voor de wereld van Metin. Waar ik zelf destijds alles op heel fysieke wijze beleefde, was dat nu juist heel psychologisch. Ik heb Metin dingen laten doen die ik zelf niet durfde. Soms moedigde ik hem aan: “Stap maar uit je comfort zone, wees niet meer die bescheiden jongen.” Zo is dit boek fictiever dan Wees
onzichtbaar al was.’
Bij het schrijven van dit boek moest ik soms oppassen dat…
‘Ik Metin niet uit het oog verloor. Het enorme decor van de Verenigde Staten ging soms met me aan de haal. Er waren zoveel krachten die op me inwerkten: de geschiedenis, het kapitalisme, de ongelijkheid, maar ook de muziek- en filmwereld. Dan sloeg ik een zijpad in en dacht ik dagen later opeens: waar is Metin eigenlijk? Ik realiseerde me dat niet alles beschreven hoeft te worden. Ik heb een keer een brok tekst van negentig pagina’s moeten schrappen. Maandenlang werk, weg. Beschrijvingen van de omgeving en belangrijke gebeurtenissen zijn essentieel, maar het moest geen geschiedenisboek over Amerika of reisgids voor Californië worden.’
De aanslagen op de Twin Towers op 11 september 2001…
‘Vonden plaats op het moment dat ik in de Verenigde Staten studeerde. Ik besefte heel goed dat dit een bepalend moment in de geschiedenis zou worden. Toen ik met schrijven aan In de mist begon wist ik dat ik niet aan deze gebeurtenis voorbij kon gaan, net zoals dat gold voor de Bijlmerramp in mijn vorige boek. Het waren allebei ondenkbare rampen; de een een tragisch incident met grote gevolgen voor de wijk, de ander een aanslag die leidde tot oorlogen en conflicten wereldwijd. Het is een morbide toevalligheid dat ik twee keer in mijn leven ‘getuige’ was van vliegtuigen die gebouwen binnen vlogen.’
De verwachtingen rondom dit nieuwe boek…
‘Zijn heel anders dan de vorige keer. Men kijkt nu naar mij als Libris-winnaar en Boekenweek-essayist. Voor mezelf heb ik de lat ook hoger gelegd. Ik heb mezelf en de hoofdpersoon niet gespaard. Lezers zullen een andere Metin leren kennen. In het vorige boek moest hij overleven en was hij een speelbal van zijn omgeving. Nu is hij een stuk ouder en claimt hij zijn vrijheid. Hij wil zichzelf voeden, zich kunnen ontwikkelen als schrijver, de liefde beleven, loskomen van zijn familie. Kortom: hij toont het egoïsme dat in iedere volwassen mens zit, maar ook de verwarrende, innerlijke strijd die we voeren wanneer we onze plek in de wereld proberen te vinden.’
Terugkijkend op het schrijfproces…
‘Was het een hele verkenningstocht. In 2017 kwam Wees onzichtbaar uit en stopte ik als jurist om me volledig op het schrijven te richten. Ik werd vader en moest een werkroutine vinden in de dynamiek van een gezin. Op 1 januari 2018 begon ik aan In de mist van Golden Gate Park. Ik heb er bijna zes jaar aan geschreven, ben diep gegaan. Toch had ik niet verwacht dat het zo’n rijk boek zou opleveren. Het was dus ook best eng om met het schrijven van de laatste pagina’s deze periode af te sluiten. En Metin -opnieuw- los te moeten laten en San Francisco weer te verlaten.’
Dit artikel werd gepubliceerd in Present van Paagman #6. Lees ‘m online!
