Seks, drugs en literatuur

Ras Hagenees Boozy is geestelijk verwekker van Puur Gelul. Weet alle ins en outs als het gaat om de nachtelijke activiteiten van de schrijvers die het daglicht niet kunnen verdragen. Hij houdt wel van verboden vruchten, maar heeft het geduld niet om een boek uit te lezen.

Een schrijver die geen boeken leest? Ja, Boozy is een vat vol tegenstrijdigheden. Hij heeft een hekel aan elitair gedoe, haalt zijn inspiratie liever van de straat. Stilzitten is niets voor hem, hij moet in beweging zijn. “Ik heb een spanningsboog van maximaal tien minuten. Ik blader wel, maar een boek uitlezen is niks voor mij. Ik kan wel luisteren naar een goed verhaal.”

Dat is ook het concept van Puur Gelul: kort en krachtig. Aan het einde van elk optreden, moet je denken ‘Fuck, jammer dat het voorbij is’ en niet ‘Jemig wat duurt dit lang’. Boozy laat zichzelf niet gemakkelijk in een paar woorden vangen. De Hagenees is schrijver, performer, drummer, presentator, columnist én vader van vier kinderen. Een ‘uit de Haagse klei getrokken gozer met een ‘graute mùil en un gâhwe hagt!’. Als drummer zat Boozy negentien jaar in de Haagse band N.A.O.P. (Noisy Act of Protest), die hardcore en metal met elkaar combineerden.

Expliciet

We drinken een latte macchiato met Boozy, bedenker en programmeur van Puur Gelul. Op het eerste gezicht een bad boy – hij heeft zoveel inkt op zijn huid als de Staatsdrukkerij nodig had voor de productie van telefoonboeken – maar hij blijkt vooral een vurig verteller. Zeker als het over Puur Gelul gaat. Op zondag 14 mei aanstaande wordt in Paard van Troje voor de 24ste keer het succesvolle Haagse literaire evenement gehouden.

Boozy is druk bezig met de voorbereidingen. Elke editie nemen schrijvers, muzikanten en cabaretiers om de beurt het woord, met seks, drugs & rock ‘n roll als rode draad. Het thema van deze Boekenweek bevalt hem. Hij houdt wel van dingen die verboden zijn en ook van expliciet woordgebruik. Vroeger moest er bedekt over vleselijke verlangens worden geschreven. Toch konden ze er honderd jaar geleden ook wat van.
Zelfs de dandy schrijver Couperus – Zoo ik iets ben, ben ik een Hagenaar – zocht in zijn boeken de grens van het betamelijke op. En de deftige Du Perron lustte er ook wel pap van. Onder het pseudoniem W.C. Kloot van Neukema schreef hij zelfs pornografische sonnetten. Maar als in 1964 Ik Jan Cremer verschijnt, is de Nederlandse literatuur pas écht de schaamte voorbij.

Tegenwoordig kan het niet frontaal genoeg. Denk aan schrijvers als Kluun, Giphart, Noort en Brusselmans. Ze stonden allemaal wel eens bij Puur Gelul op het podium om de toeschouwers te trakteren op een avond overdonderend verbaal geweld. De verhalen zijn erotisch, soms vies en bijna altijd over het randje. Iedereen krijgt tien minuten het woord. “Alles mag behalve racisme, dat kan echt niet”, zegt Boozy. Maar één ding is zeker: “We zorgen ervoor dat iedereen voorzien van een nieuwe woordenschat en met darmkrampen van het lachen weer naar buiten komt.”

Uniek

Bij Puur Gelul zit iedereen op het podium. “De een is niet meer dan de ander. Dat maakt het ook uniek. Arie Koomen zit op de bank naast Freek de Jonge zenuwachtig te wachten op zijn beurt. Prachtig toch.” Het verschil tussen muzikanten en schrijvers? “Schrijvers hebben respect voor elkaars verhaal.

Zodra ze aan het woord zijn, barsten ze los met hun stoerste escapades. Daarna gaan ze weer rustig zitten. Muzikanten hebben meer moeite om naar elkaar te luisteren.”

Schrijvers zijn volgens Boozy  ook liever. “Twee dagen voor een Puur Gelul  gaat de telefoon. Ik neem op, hoor ik in een loom Vlaams accent: ‘heb je alles nog onder controle?’

Typisch Herman Brusselmans.”

Hij zou Barry Hay nog wel eens op het podium willen hebben, maar ik heb zijn nummer niet, anders had ik hem allang gevraagd. Cesar Zuiderwijk en Rinus Gerritsen gingen hem al voor. “Rinus had een prachtig verhaal over zijn hond. Hij neemt dat beestje overal mee naartoe. Voor een optreden laat Rinus de hond nog even uit en hij ziet niet dat het dier even  lekker door de stront rolt. Tijdens het optreden denken de bandleden: ‘wat ruiken we toch?’ Blijkt de hond op het podium te slapen. Prachtig verhaal toch, dat kan alleen bij Puur Gelul  .”

Sodom

De literatuur wordt altijd afgeschilderd als één Sodom en Gomorra. Het Boekenbal is een pick-up line van verboden vruchten. Hoe is dat bij Puur Gelul ? Voegen ze daar ook de daad bij het word? “Was het maar zo”, verzucht Boozy . Het is hem nog nooit gelukt om een fatsoenlijke afterparty  voor elkaar te krijgen. “Na de laatste spreker rent het publiek meteen naar de garderobe. Als het brandalarm af zou gaan, zouden ze niet sneller buiten staan. Terwijl de sprekers het juist wel leuk zouden vinden om nog even na te praten met het publiek. Maar mensen denken schijnbaar dat zij niet lastig gevallen willen worden. Niet nodig. Stap de volgende keer na afloop gewoon het podium op.” Wie weet wat er dan allemaal gebeurt. “ ‘t Geilste wat ik ooit heb meegemaakt backstage, is een warme handdruk…”

Kaarten voor Puur Gelul (met o.a. Ali B, Martijn Koning, Vincent Bijlo en Tijl Beckand) op zondag 14 mei zijn te koop op www.paard.nl 

Geschreven door
Meer van Redactie Paagmag

Juffen en meesters krijgen de Kinderboekenweek kriebels bij Paagman

Meer dan 100 juffen en enkele meesters bezochten 12 september de allereerste...
Lees verder